Faxolet ER - Venlafaxinum - zastosowanie i działanie lecznicze
Leczenie epizodów dużej depresji. Zapobieganie nawrotom epizodów dużej depresji. Leczenie fobii społecznej.
Doustnie. Dawkę i częstotliwość przyjmowania leku ustala lekarz. Zaleca się przyjmowanie preparatu podczas posiłku, najlepiej o stałej porze. Kapsułki należy połykać w całości, popijając płynem. Nie wolno ich dzielić, kruszyć, żuć lub rozpuszczać.
Nie należy stosować u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.
Uwaga! Podczas leczenia nie należy pić alkoholu.
Aby leczenie było skuteczne i jak najbardziej bezpieczne należy przestrzegać zaleceń lekarza prowadzącego.
Zapoznaj się z właściwościami leku opisanymi w ulotce przed jego zastosowaniem.
Przed zastosowaniem leku należy sprawdzić datę ważności podaną na opakowaniu (etykiecie). Nie należy stosować leku po terminie ważności. Przechowuj lek w szczelnie zamkniętym opakowaniu, w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci, zgodnie z wymogami producenta.
Bardzo często: suchość w ustach, ból głowy, nudności, pocenie się (w tym poty nocne). Często: zwiększenie stężenia cholesterolu we krwi, zmniejszenie masy ciała, niezwykłe sny, obniżone libido, zawroty głowy, wzmożone napięcie mięśniowe (hipertonia), bezsenność, nerwowość, parestezje, uspokojenie polekowe, drżenie, stan splątania, depersonalizacja, zaburzenia widzenia, nadciśnienie, rozszerzenie naczyń (głównie uderzenia krwi do głowy/nagłe zaczerwienienie), kołatanie serca, ziewanie, zmniejszenie łaknienia, zaparcia, wymioty, zaburzenia ejakulacji/orgazmu (mężczyźni), brak orgazmu, zaburzenia erekcji (impotencja), problemy z oddawaniem moczu (głównie trudności z rozpoczęciem mikcji), zaburzenia krwawienia miesiączkowego związane z nasileniem krwawienia lub nasileniem nieregularnego krwawienia (np. krwotok miesiączkowy, krwotok maciczny), częstomocz, astenia (osłabienie), dreszcze. Niezbyt często: wybroczyny, krwawienia z przewodu pokarmowego, zwiększenie masy ciała, apatia, omamy, skurcze miokloniczne mięśni, pobudzenie, zaburzenia koordynacji i równowagi, zaburzenia smakowe, szum w uszach, hipotonia ortostatyczna, omdlenia, tachykardia, biegunka, wysypka, łysienie, zaburzenia orgazmu (kobiety), reakcje nadwrażliwości na światło.
Lek może niekorzystnie wpływać sprawność psychofizyczną i zdolność prowadzenia pojazdów oraz obsługę maszyn.
Gdy masz nadwrażliwość na wenlafaksynę lub jakąkolwiek substancję pomocniczą preparatu, choroby serca, nadciśnienie tętnicze, zaburzenia elektrolitowe, drgawki, jaskrę, zaburzoną czynność nerek i/lub wątroby.
Gdy przyjmujesz inhibitory MAO, tryptany, inne leki przeciwdepresyjne lub sole litu, inne leki działające na ośrodkowy układ nerwowy, preparaty zawierające ziele dziurawca, warfarynę, leki przeciwwirusowe (indynawir). Ponadto należy poinformować lekarza o wszystkich ostatnio przyjmowanych lekach, nawet tych dostępnych bez recepty.
Gdy jesteś lub przypuszczasz, że jesteś w ciąży, a także gdy karmisz piersią. Stosowanie w ciąży ograniczone jest do przypadków, gdy potencjalne korzyści dla matki przewyższają ewentualne ryzyko dla płodu. Nie można wykluczyć ryzyka wystąpienia działań niepożądanych u dziecka karmionego piersią. Dlatego należy podjąć decyzję o kontynuowaniu bądź przerwaniu karmienia piersią, biorąc pod uwagę korzyści dla dziecka wynikające z karmienia piersią oraz korzyści dla kobiety wynikające z leczenia.
Add new comment